We stonden voor de boekenkast in een kringloopwinkel. Wildvreemden van elkaar. We wisselden wat goede schrijvers uit en bleken dezelfde boeken te lezen. Hij vroeg of ik ook boeken van 'Schüller' en van 'Tom vd Wal' las... nee, we bleken ook dezelfde boeken niet te lezen. Of ik 'evangelisch' was... 'Nee, niet evangelisch', dan misschien van de PKN? Nee, ik ben christelijk gereformeerd en lid van een internationale zendingsgemeente.
'En is het bij jullie kerk ook zo, als ik het vragen mag, dat er ook gebrokenheid mag zijn?'
Hij moest het nog een keer vragen omdat ik het niet zo gauw begreep. Maar ik had het goed verstaan. 'Ja', zei ik, 'is er iemand die niet gebroken is?? Daar is zeker plaats voor. Ik geloof dat God juist heel veel genade heeft voor mensen die gebroken zijn en dat Hij ons leert om te leven met gebrokenheid.'
Pas las ik een heel mooi vers over Johannes de doper. Dat hij geen tekenen verrichtte, maar wel de waarheid over Jezus heeft gesproken. Ik weet niet meer waar het staat. Het raakte me, ik begon ineens een beetje meer van Johannes te houden.
En weet je wat ook zo is? Alleen hier op aarde krijgen we de kans om God te vertrouwen midden in een tijd van ziekte en gebroken zijn. Straks als onze tijd er op zit en we bij Jezus zullen zijn, zal dat nooit meer hoeven. Laten we voor elkaar bidden dat we zullen volhouden, blijven vertrouwen en de heerlijke geur van Christus ook in en door gebrokenheid zullen verspreiden!
